Klinika dla Małych Zwierząt WąsiatyczBlog

Podobnie jak u ludzi, długość życia psów systematycznie wydłuża się, więc coraz więcej naszych milusińskich dożywa starości. Z punktu widzenia właściciela to dobra wiadomość, gdyż obecnością swojego pupila może on cieszyć się znacznie dłużej, jednak warto pamiętać o innych konsekwencjach dłuższego życia zwierzaka - jesieni życia u zwierząt często towarzyszą takie objawy jak utrata sił witalnych, spadek apetytu oraz pogorszenie zdrowia. Poznaj najczęściej pojawiające się choroby u starszych psów i dowiedz się, jak pomóc w nich swojemu czworonogowi.

Choroby kości i stawów u starszych psów

Ponieważ z wiekiem maleją zdolności układu kostnego do regenerowania się, to bardzo często dochodzi wtedy do powstawania zwyrodnień w kościach i stawach. Dzieje się to wskutek mikrouszkodzeń i nadżerek pojawiających się na powierzchniach chrząstek. Sprzyjają one tworzeniu się nieprawidłowych struktur w obrębie stawów, co prowadzi do odczuwania bólu i ich ograniczonej ruchomości. Pies chorujący na zwyrodnienie stawów może kuleć lub chodzić w sposób sztywny. Powszechne są też drżenie mięśni i kończyn oraz zmiany w zachowaniu, na przykład unikanie zabawy oraz spacerów.

Starzejące się psy, przede wszystkim te o długich kręgosłupach, jak jamniki, owczarki niemieckie i spaniele, mogą cierpieć też na dyskopatię. Jest to choroba krążka międzykręgowego - amortyzującej struktury, która oddziela od siebie poszczególne kręgi oraz chroni je przed ocieraniem się. Dyskopatia powstaje w wyniku wypadania, przesuwania się lub degeneracji krążków i powoduje ucisk na rdzeń kręgowy, co stanowi ryzyko paraliżu. Dlatego, jeśli właściciel zauważy u swojego czworonoga problemy ze wstawaniem, sztywny chód i niechęć do ruchu, powinien jak najszybciej zabrać go do lekarza weterynarii. O pojawieniu się tej choroby u starszych psów może też świadczyć nagłe porażenie łap, czyli niedowład lub całkowita niemożność poruszania nimi. Właściciel podejrzewający u swojego pupila dyskopatię powinien jak najszybciej zabrać go do lekarza weterynarii, gdyż schorzenia układu kostnego są bardzo bolesne, a bez odpowiedniej kuracji będą tylko się pogłębiać, dlatego tak istotne jest szybkie wdrożenie leczenia.

Problemy z nerkami i wątrobą

Choroby wątroby i nerek są szczególnie groźne dla psów, ponieważ ich zdiagnozowanie może być trudne, a leczenie nie zawsze jest skuteczne. Ich wczesne rozpoznanie jest możliwe dzięki regularnie wykonywanemu, to znaczy nie rzadziej niż co pół roku, USG oraz badaniom krwi starzejącego się czworonoga - pozwala to na wykrycie między innymi nowotworów tych narządów. Zaburzeniami w jej działaniu często są sygnalizowane poprzez zaburzenia apetytu u zwierzaka, wymioty, biegunkę, a czasem też żółtaczkę. Natomiast diagnostyka chorób nerek u starszych psów odbywa się poprzez badania obrazowe oraz moczu, określenie poziomu kreatyniny oraz SDMA - jest to bardzo czuły marker pozwalający opisać czynność nerek, którego stężenie wzrasta już we wczesnej fazie choroby.

Demencja u starzejących się psów

Co prawda ta choroba częściej dotyka kotów, jednak starzejące się psy również na nią zapadają. Demencja polega na spadku zdolności poznawczych wraz z wiekiem - zwierzak może przejawiać dezorientację, mieć problemy z rozpoznawaniem ludzi i miejsc oraz sprawiać wrażenie zagubionego. Zdarza się, że zupełnie bez powodu czworonóg w podeszłym wieku szczeka i warczy na osoby lub przedmioty, które dobrze zna. Dla demencji u psów charakterystyczny jest spadek chęci do zabawy i kontaktu z domownikami - jednak nie wolno ignorować tych objawów, kładąc je na karb starości, gdyż mogą one oznaczać też inne poważne schorzenia, takie jak zwyrodnienia stawów lub zaburzenia trawienia. Pies cierpiący na demencję może też mieć problemy ze snem - spać zbyt dużo albo zmagać się z bezsennością. W zaawansowanym stadium choroby dochodzi do zapominania nabytych już umiejętności, na przykład wykonywania komend typu “siad!” czy też treningu czystości. Niestety, na demencję nie ma lekarstwa, jednak istnieją leki, które pomagają psom utrzymać lub poprawić zdolności poznawcze - należy pamiętać, że ich dawkowanie musi zostać uzgodnione z lekarzem weterynarii, gdyż farmaceutyki podawane zwierzęciu na własną rękę mogą przynieść wiele szkód.

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia poważnych chorób i ich groźnych powikłań, właściciel powinien zadbać o swojego psa jeszcze w okresie szczenięctwa. Obserwowanie zachowania czworonoga i regularne wizyty u lekarza weterynarii to podstawa w trosce o komfort i zdrowie zwierzęcia - dzięki nim milusiński będzie miał szansę, by godnie przejść przez ostatnie lata życia, choć, niestety, choroby u starszych psów są niemal nieuniknione. Wynika to ze zmniejszonej odporności u zwierząt-seniorów, przez co nie tylko częściej zapadają one na różnego rodzaju choroby, ale też gorzej je znoszą. Dlatego też nie można zapominać o regularnym szczepieniu psów na choroby zakaźne co 2-3 lata, wykonywaniu kontrolnego USG i badań krwi minimum co 6 miesięcy u seniorów, a także o rutynowych wizytach kontrolnych, podczas których lekarz osłucha serce czworonoga. Warto rozważyć też kastrację młodego psa, gdyż chroni ona przed poważnymi chorobami, na przykład ropomaciczem, guzami listwy mlecznej czy też jąder, na starość.

Te i inne badania pomogą w zdiagnozowaniu u zwierzaka nie tylko wyżej wymienionych chorób, lecz także kilku innych, na które narażony jest starzejący się pies. Są to między innymi: niewydolność tarczycy, problemy kardiologiczne, choroba Cushinga. Pupile-seniorzy często zmagają się też z chorobami przyzębia, cukrzycą, zaćmą oraz zmętnieniem rogówki - więcej o nich w kolejnych artykułach.