Wczesne rozpoznanie ciąży u psów odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu jej przebiegu oraz precyzyjnym określeniu terminu porodu. Diagnozę można postawić na podstawie badań klinicznych, obrazowych oraz analiz hormonalnych. Przed przystąpieniem do badań diagnostycznych warto jednak zwrócić uwagę na charakterystyczne objawy i zmiany w zachowaniu suki, które mogą sugerować ciążę. Jakie symptomy wskazują na ciążę u psa i jak je rozpoznać? Zapraszamy do lektury!
Objawy ciąży u psa
Ciąża u psów to złożony proces trwający od 56 do 72 dni. Dokładne określenie jej początku może być trudne, ponieważ zapłodnienie nie zawsze pokrywa się z terminem krycia. Wynika to z faktu, że owulacja i zapłodnienie mogą nastąpić kilka dni po kryciu, w zależności od momentu dojrzewania komórki jajowej oraz żywotności plemników.
Okres, w którym suka może zajść w ciążę, to ruja – trwająca średnio od 5 do 14 dni, w zależności od indywidualnych cech suki. Ruja występuje zwykle 2–3 razy w roku u psów ras małych oraz raz do dwóch razy w roku u ras dużych i olbrzymich, choć częstotliwość ta może różnić się w zależności od konkretnego osobnika. To etap cyklu, w którym suka owuluje i jest zdolna do zapłodnienia.
Pierwsza ruja pojawia się zazwyczaj między 6. a 12. miesiącem życia u większości psów, choć u ras bardzo dużych może wystąpić później, nawet w wieku 18–24 miesięcy. Jest to sygnał osiągnięcia dojrzałości płciowej.
Pierwsze objawy ciąży u psów mogą być subtelne i pojawiać się dopiero po około czterech tygodniach od zapłodnienia. Na początku suka może wykazywać osłabienie i wycofanie, co może sugerować zmiany zachodzące w jej organizmie. W późniejszych etapach ciąży zauważalne są przyrost masy ciała oraz powiększenie gruczołów mlekowych. Wiele suk prezentuje również specyficzne zachowania związane z przygotowaniem do porodu, takie jak wybór i aranżacja miejsca do narodzin – suka gromadzi tam swoje ulubione przedmioty, takie jak koce czy zabawki.
Rozpoznanie ciąży u psa - badania
Wczesne rozpoznanie ciąży u psa opiera się na przeprowadzeniu odpowiednich badań diagnostycznych. Badanie kliniczne polega na delikatnym omacywaniu macicy przez powłoki brzuszne w celu wykrycia obecności tzw. ampuł płodowych – kulistych rozszerzeń rogów macicy, w których znajdują się pęcherzyki ciążowe zawierające zarodki.
W diagnostyce ciąży kluczową rolę odgrywają także badania dodatkowe. Ultrasonografia (USG) umożliwia szczegółowe zobrazowanie struktur macicy, co pozwala nie tylko na potwierdzenie ciąży, ale także na określenie wieku płodów oraz przewidywanego terminu porodu. To szczególnie istotne w przypadku suk, u których planowane jest cesarskie cięcie.
Radiografia (RTG) może być wykonana dopiero po około 44. dniu ciąży, gdy szkielety płodów są już zmineralizowane i widoczne na zdjęciach rentgenowskich. To badanie stanowi cenne narzędzie diagnostyczne, zwłaszcza w sytuacjach, gdy nieznana jest dokładna liczba płodów – pozwala bowiem na precyzyjne oszacowanie wielkości miotu.
Przygotowanie psa do porodu
Zbliżający się poród można rozpoznać m.in. po charakterystycznym zachowaniu suki, takim jak budowanie gniazda. Jako opiekunowie powinniśmy wesprzeć ją w tym procesie, zapewniając odpowiednio przygotowane miejsce – wystarczająco przestronne, wygodne i bezpieczne. Ważne jest, aby gniazdo było tak zabezpieczone, by szczenięta nie mogły się z niego wydostać lub wypaść.
Tuż przed porodem suka może wykazywać zmniejszony apetyt. W takiej sytuacji nie należy zmuszać jej do jedzenia ani wprowadzać nagłych zmian w diecie.
Jeszcze podczas ciąży należy unikać podawania suce jakichkolwiek leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem weterynarii. Niewłaściwie dobrane preparaty mogą mieć szkodliwy wpływ na rozwój płodów, dlatego każda interwencja farmakologiczna powinna być starannie przemyślana i zalecona przez specjalistę.
Wczesne rozpoznanie ciąży u psów pozwala na monitorowanie rozwoju płodów i przygotowanie się do porodu. Dzięki badaniom klinicznym, USG i RTG można precyzyjnie określić termin porodu oraz zadbać o bezpieczeństwo suki i szczeniąt. Współpraca z lekarzem weterynarii jest kluczowa dla zdrowia matki i jej potomstwa.